NISPA Nijmegen Institute for Scientist-Practitioners in Addiction

Handreiking voor GHB behandeling

De ontwikkeling van de handreiking voor GHB behandeling

2017-2020

Waarom dit onderzoek?

Behandeling van een stoornis in het gebruik van GHB begint doorgaans met een klinische detoxificatie als gevolg van verhoogd risico op ernstige ontwenningsverschijnselen. Bij één op de vier opnames in de verslavingszorg gaat het om een spoedopname. Gegevens uit het Landelijke Alcohol en Drugs Informatie Systeem (LADIS) in de reguliere verslavingszorg laat de hoogste behandelintensiteit zien bij GHB-afhankelijke patiënten in vergelijking met andere patiënten. Hoge terugvalpercentages 3 maanden na detoxificatie (51-65%) waren aanleiding voor de ontwikkeling van een handreiking, waarin veel aandacht is voor multimodale aspecten van terugval. Door het
verbeteren van terugvalmanagement wordt getracht de vicieuze cirkel van GHB-gebruik,
detoxificatie en terugval te doorbreken.

Wat hebben we gedaan?

Voor de ontwikkeling van de handreiking werden een literatuurstudie en quickscan naar bestaande interventies uitgevoerd. Deze systematische evaluatie in de eerste fase van het project was gericht op psychosociale kenmerken van patiënten met een stoornis in het gebruik van GHB (redenen drop-out, succesfactoren voor blijvende abstinentie en ervaringen en behoeften van patiënten omtrent hun behandeling). De evaluatie van reeds uitgevoerde studies en literatuurstudie waren nodig om te bepalen wat essentieel is om abstinent te blijven na detoxificatie van GHB. Daarnaast werd een praktijkinventarisatie uitgevoerd om huidige interventies, gericht op terugvalmanagement en de complexiteit van deze doelgroep, in de verslavingszorg en geestelijke gezondheidszorg in kaart te brengen. Hierbij werd in het bijzonder gekeken naar intensieve behandelinterventies waarbij psychosociale elementen zijn geïntegreerd. Al deze informatie werd vervolgens gebruikt ter voorbereiding en uitvoering van de focusgroepen, waarin de informatie uit de literatuurstudie en quickscan werd bediscussiëerd, verfijnd en waar mogelijke hiaten aangevuld. Vervolgens werd een pilotstudie uitgevoerd om de haalbaarheid, uitvoerbaarheid en
uitkomstmaten van de handreiking te monitoren en zo nodig aan te passen. 

Wat hebben we gevonden?

Op basis van de bevindingen over de uitvoerbaarheid en haalbaarheid en de uitkomsten van de pilotstudie zijn de handreiking en een achtergronddocument tot stand gekomen. Bovendien is een eindrapport geschreven over dit project met daarin de resultaten van het project en aanbevelingen voor implementatie en vervolgonderzoek.

Wie waren betrokken?

Het project valt onder Verslavingskunde Nederland en ontving subsidie van ZonMw. Het project werd door NISPA in samenwerking met Novadic-Kentron, Arkin, Bongers Instituut en Trimbos uitgevoerd. De volgende personen zaten in het projectteam, beleidingscommissie en of meeleescommissie:

  • Dr. Evelien Joosten (projectcoördinator GHB-terugvalmanagement NISPA)
  • Drs. Anneke van Wamel (wetenschappelijk medewerker Trimbos-instituut)
  • Drs. Harmen Beurmanjer (GHB-onderzoeker Novadic-Kentron/NISPA)
  • Dr. Boukje Dijkstra (directeur NISPA en wetenschappelijk onderzoeker)
  • Dr. Arnt Schellekens (directeur NISPA en psychiater Radboudumc)
  • Dr. Ton Nabben (wetenschappelijk onderzoeker Bonger instituut voor criminologie)
  • Rend Jasim MSc (psycholoog Jellinek)
  • Roshie Naseer MSc (verpleegkundig specialist Jellinek)
  • Billy Kiggen (ervaringsdeskundig GGZ-Agoog Novadic-Kentron)
  • Maryvonne Gatzigristos-Hut (ervaringsdeskundige)
  • Prof. dr. Anneke Goudriaan (bijzonder hoogleraar werkingsmechanismen en behandeling
    verslaving en GZ-psycholoog)
  • Prof. dr. Wim van den Brink (emeritaat hoogleraar Verslaving)
  • Dr. Joanneke van der Nagel (psychiater / onderzoeker Tactus)
  • Drs. Ellis van Paassen - Magnee (adviseur zorgkwaliteit, Magneet-T) 
© 2024 Nispa ® alle rechten voorbehouden.